DEMİŞ:

abartılmış huzur sendromu

bayramda bir yerlere gitmeyi gerçekten sevmiyorum.. sebeplerin başta geleni, herkesin bir yerlere gidiyor olması.. bir başka sebep de her zaman x lirasına yaptığım şeylerden bayram münasebetiyle y lira talep edilmesi.. ve o y lirayı verince de n tane insanla birlikte dip dibe oturmam.. dolaşmam.. yemek yemem vs.. o yüzden bundan bir süre önce miniş bana hadi trabzon'a gidelim dediğinde ( ikimizin de daha önce hiç gitmemiş olması ya da soğuk faktörüne rağmen ) hemen atladım haliyle... dağlara çıkacak halimiz yok mevsim itibarıyle.. hem kalabalık da olmaz di mi.. sonra yer bulunamayınca rota birden trabzon'un 30 km doğusunda rize yolu üzeirnde bir sahil kasabası olan araklı'ya çevrildi... öğretmenevinde konuştuğumuz görevli sanki yılın bu zamanında arayan tek kişi biziz gibi mutlu oldu.. "gelin gelin... " :)hava nasıl olur bilemiyoruz.. yolun 4 saat civarı olduğu söyleniyor... tarafımızdan bir halt bilinmediği için bindik bir alamete gidiyoruz karadeniz'e durumu var.. sırt çantalarımıza pijamalarımızı attık gidiyoruz efendim...ve tam iki hatun hazırlıklara başlamışken bu sabah itibarıyle domuz sağdan sağdan yanaşıp "ben de geleyim mi sizinle" cümlesini kurunca.. kendisine duyduğumuz hürmetten ve gözlerindeki parlamayı gördüğümzden gel dedik.. gel hulen.. sen de gel anasını satayım... erkek olsun başımızda bakalım... titizliğine hayran kaldığımız domuz bey muhtemelen şu saatlerde çantasını falan hazırlamıştır...ha küçük bi ayrıntı.. daha otobüs biletlerimizi almadık.. herhalde burdan trabzon'a gidebiliriz... ha bunu niye söylüyorum.. eğer bulamazsak yola çıkıp otostop falan yaparsak.. erzurum sınırından trabzon'a gidecek olan arkadaşlara sesleniyorum: yolda iki miniş bi domuz görürseniz.. biziz.. alın...dibinin notu: domuz iyi bir şeydir bizim literatürde...dibinin notu iki: çok kasıyoruz inşallah alcaz biletleri..:)

insomnia
ben ne dedim... beeen neeeee deeeedim... dün gece erken uyucam demedim mi.. ya iki koldan niye saldırıyorsunuz bana.. bilmez misiniz yola çıkacağımı bu sabah... ( yarım saat sonra aslında ) tam yatıyorum.... bir telefon sözüm aklıma geldi aradım... bi yarım saat konuştum.. tam yattım.. uyku gözümden yastığa atlamış... zart sinem arıyor... saat 00.30... ne diye bayramımı kutlamıyon hayvan diye saydırıyor... bi kere sen bi yaş küçüksün benden diyecek oluyorum.. çemkirmeye başlıyor.. sonra tanıdık bi kıkırdama.. allahtan sinem cephesinde Ada uyanıyor.. dur ben bi bakaym gelecem diyo.. gelme be kadın uyucam.. tam telefonu kapatıcam.. bir önce aranan kişi mesaj yollamış... uyku da kaçtı kaçıyo anasını satıyım.. .aynı kişiyle bi telefon görüşmesi daha... saat 2 oluyor.. uyucam ben diyorum.. uykucu diye dalga geçiyor... e tabii uykucu.. saat 2 olmuş.... sabah 6da kalkılacak.. tüm gün dağ tepe gezilecek... otobüste uyuyamamak da olası... artık çottadanak kapıyorum telefonu hızlı bir iyi geceler diyerek... kapar kapamaz aynı kişiden bir mesaj daha.. ama artık benim telefonun kapağını açacak mecaalim yok... yooooooooook..gözler pörtlek...yedek piller.... tamamkamera..... tamamyedek sigara.... tamameldiven atkı bere ............ tamamöğretmen kimliği ........ tamammüzik........... tamamtelefonlar şarjlı .............. tamamyedek kazak.... tamamevet hazırım.. bilgisayarı kapatıp iki sevgili arkadaşımla dağ tepe gezmeye hazırım artık...

sorular... sorular...
insanın memleketinde bu kadar güzel yerler varken, neden yaşadığı şehre tıkılıp kalır..
plansız programsız ( ya da az planlı diyelim ) sırt çantasını alıp yollara düşmek bu kadar mı güzel olur
kış günü buz tutan yollarda sümela'ya tırmanana ne denir
kayıp üstümüze düşen kadını tutmak caiz midir.. yoksa kaderine mi bırakmalıdır
hamsinin güveci karadeniz'deki kadar güzel yapılabilir mi
araklı öğretmenevinin kaloriferleri neden sönmüştür
çaykaradan fındık alamayan domuz ve miniş hala üzüntüsünden kahrolmakta mıdır
uzungöl'e yalnız gidilir mi ( haaaayııııırrr )
miniş benim telefonumu parcalar mıydı az daha çalsa...
otogar diye havaalanında otobüsten atılıp, sonra tekrar bindirilen yolcular kimdir...
domuz kendisine "bi kalksaydınız da rahat rahat inseydik" diyen kadına ne yapmıştır
gene aynı domuz, "şu çocuk ayakta gitsin.." diyen tuhaf adama ne yapmıştır
blog sahibi "e sen de habire ayağa kalkıyosun.. geç otur yerine hadi" diyen aynı adama neden saldırmadı
48 saatte it gibi yürüdük.. neden haaala oramız buramız ağrıyor diye düşünüyoruz
bir daha karadeniz'e gider miyiz... EVET....

Biz burada bi arkadaş edinsek, bi bir yerlere gitsek etmediği laf kalmaz. "Aman bula bula onu mu buldun?" diye.
Kendisi kurdu takımı orda, o bar senin bu pizzacı benim gününü gün ediyor. Alın işte şimdi de Ankara'da. Bir de utanmadan arayıp arkadaşlarının söylediği lafları bana iletiyor. "Yok çatlayıp patlıycakmışım. Ben uzakmışım onlar yanındaymış..."Aaaaaaa. ben sizi hanfendülüğümle döverim beeeh.
Oysa ben seni nelere rağmen sevmiştim. Bak bu yazıyı buldum bu akşam benim gizli blogu okurken. Şubatta yazmışım. Oku da gör neler çektirmişsin bana:))

Canım Dediklerim Canımı Aldı
Ne olduğunu anlayamadan kendimi duvarın diğer tarafında saklanır buldum. Kapı açıldı önce kadının "kim o?" sesi sonra da köpeğin havlaması. Karanlık merdivenlerde nefesimi tutup, hışırtısızca merdivenleri inmeye çalıştım, yavaşlatılmış hareketlerde. Bu arada hain köpek kokumu almış olacak ki havlamasını şiddetlendirdi. Ya şimdi kadın onu salarsa ve köpek beni merdivenlerde yakalayıp, üstüme atlarsa? Kalbim küt küt çarparak bir hırsız gibi apartman kapısına yöneldim. Diafondan kadının sesi ortalığı inletti "Kim o? Kim o?" Bahçe kapısına giden yolu değil arka tarafa giden çimenleri tercih ettim. Arabaya varıp koltuğa oturduğumda çektiğim derin bir ohla kahkayı bastım. Ulan ya yakalansaydım?İşte bana bu cehennem azabını çektiren canım dediklerimdir. Aradım, biraları aldım, evine gittim. Güldürdüm, eğlendirdim. Tam ayakkabılarımı giydim, vedalaşacağız. Otamatik söndü. Bastığım düğme yan komşunun ziliydi. O ne yaptı? Drannnn diye kapıyı kapatıp, kaçtı. Beni olayda tek başıma bıraktı. Ne yapayım? Kadına "Arkadaşımdaydım ama ben yanlışlıkla zili çalınca o kapıyı kapadı" mı diyeyim? İnanır mı? Ne diyim, ne? Kaçtım. Sonrası malum, yukarıdaki gibi.Ya yakalansaydım. Allah bilir bütün apartman dışarılara çıkıp, beni hırsız pozisyonunda yakaldığında "tanımam" ayağına yatardı herhalde. Onun kim olduğunu söylememe gerek yok. O kafamı yarım ceviz bütüklüğünde şişiren kişidir işte. (Bakınız:Bana bunu kim neden nasıl yaptı?)ONDAN DA BU BEKLENİR ZATEN.Ve böylece bir dahaki bize gelişin için hain planlarımın tohumunu atmış oldun , haberin olsun. :))

Yerime göz dikenler, kankitoluk mertebesine yükselmek isteyenler, benim gibi katlanabilir misiniz bu kadının bu kadar işkencelerine?